طیف گسترده‌ای از ابزارها و شاخص‌های تحلیل تکنیکال (TA) وجود دارد که معامله‌گران ممکن است از آن‌ها برای پیش‌بینی عملکرد قیمت آتی استفاده کنند. این‌ها ممکن است شامل چارچوب‌های تجزیه و تحلیل کامل بازار، مانند روش Wyckoff، نظریه موج الیوت، یا نظریه داو باشد. این ابزارها می‌توانند اندیکاتورهایی مانند میانگین متحرک، شاخص قدرت نسبی (RSI)، RSI تصادفی، باندهای بولینگر، ابرهای ایچیموکو، سهموی SAR یا MACD باشند.
ابزار اصلاح فیبوناچی یک شاخص محبوب است که توسط هزاران معامله‌گر در بازارهای سهام، فارکس و ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. به طرز فوق العاده‌ای، این ابزار بر اساس دنباله فیبوناچی است که بیش از 700 سال پیش کشف شده است.
در این مطلب به بررسی این می‌پردازیم که ابزار اصلاح فیبوناچی چیست و چگونه می‌توان از آن برای یافتن سطوح مهم در نمودار استفاده کرد.
اصلاح فیبوناچی چیست؟
اصلاح فیبوناچی (یا اصلاح فیبوناچی) ابزاری است که توسط تحلیلگران تکنیکال و معامله گران در تلاش برای پیش‌بینی مناطق مورد علاقه در نمودار استفاده می‌شود. آن‌ها این کار را با استفاده از نسبت‌های فیبوناچی به صورت درصدی انجام می‌دهند. ابزار اصلاح فیبوناچی از یک رشته اعداد که توسط ریاضیدان لئوناردو فیبوناچی در قرن سیزدهم شناسایی شده است، مشتق شده و الهام گرفته شده است. این رشته را دنباله فیبوناچی می‌نامند. برخی از روابط ریاضی بین اعداد در این دنباله نسبت‌هایی را ایجاد می‌کنند که با کمک آن‌ها نمودار رسم می‌شود. این نسبت‌ها عبارتند از:
• 0%
• 23.6٪
• 38.2٪
• 61.8٪
• 78.6%
• 100%
در حالی که از نظر فنی نسبت فیبوناچی نیست، برخی از معامله‌گران سطح 50% را نیز دارای اهمیت می‌دانند، زیرا نشان دهنده نقطه میانی محدوده قیمت است. گاهی ممکن است از نسبت‌های فیبوناچی خارج از محدوده 0-100% نیز استفاده شوند، مانند 161.8٪، 261.8٪ یا 423.6٪.
در ادامه در مورد نحوه استفاده معامله‌گران از این درصدها بحث خواهیم کرد، اما نکته اصلی این است که سطوح مشخص شده توسط آن‌ها ممکن است با سطوح قابل توجهی در بازار ارتباط داشته باشد. هنگامی کهاین اعداد در نمودار قیمت رسم می‌شوند، سطوح فیبوناچی ممکن است برای شناسایی مناطق مورد علاقه، مانند پشتیبانی، مقاومت، مناطق اصلاحی، نقاط ورودی، اهداف خروج و سطوح توقف ضرر استفاده شوند.
نحوه محاسبه اصلاح فیبوناچی به چه صورت است؟
از آنجایی که این درصدها در هر ابزار اصلاح فیبوناچی یکسان است، نیازی به محاسبه دستی چیزی ندارید. با این حال، راه به دست آوردن آن‌ها این است که با اعداد فیبوناچی شروع کنید.
در ابتدا بیایید دنباله‌ای از اعداد بسازیم که با صفر و یک شروع می‌شوند و عدد بعدی در این سری مجموع دو عدد قبلی است. اگر این کار را به طور نامحدود ادامه دهیم، رشته‌ای از اعداد به دست می‌آید که دنباله فیبوناچی نامیده می‌شود.
0، 1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89، 144، 233، 377، 610، 987 و … .
این اعداد البته مستقیماً در نمودار قیمت ترسیم نمی‌شوند. اما سطوح استفاده شده در ابزار اصلاح فیبوناچی همه به نوعی از این اعداد مشتق شده‌اند.
در این مجموعه نظم خاصی حاکم است. مثلا به استثنای چند عدد اول، اگر یک عدد را بر عددی که به دنبال آن است تقسیم کنید، همیشه نسبتی نزدیک به عدد 0.618 بدست خواهید آورد. به عنوان مثال، اگر 21 را بر 34 تقسیم کنید، 0.6176 دریافت خواهید کرد و اگر یک عدد را بر عدد یافت شده در دو مکان سمت راست تقسیم کنید، نسبتی نزدیک به 0.382 بدست خواهید آورد. به عنوان مثال، اگر 21 را بر 55 تقسیم کنید، 0.3818 دریافت خواهید کرد. تمام نسبت ها (به جز 50٪) در ابزار اصلاح فیبوناچی بر اساس برخی از محاسبات مربوط به این روش است.
دنباله فیبوناچی و نسبت طلایی آن
همانطور که در بالاتر گفتیم، دنباله فیبوناچی توسط ریاضیدان لئوناردو فیبوناچی در قرن سیزدهم شناسایی شد. نسبت طلایی (0.618٪ یا 1.618٪) یک نسبت ریاضی است که از این اعداد به دست می‌آید. اما دلیل اهمیت این عدد چیست؟
نسبت طلایی، نسبت‌های یک فهرست حیرت‌انگیز طولانی از پدیده‌های جهان را توصیف می‌کند که می‌توان آن‌ها را در همه جای طبیعت یافت. به اتم ها، ستارگان، ساختار کهکشان‌ها، پوسته‌ها، و یا حتی زنبورهای عسل فکر کنید! هر چیزی از کوچکترین تا بزرگ‌ترین مقیاس ممکن است نمونه‌هایی از این نسبت را داشته باشد.
علاوه بر این، این نسبت قرن‌ها توسط هنرمندان، مهندسان و طراحان برای ایجاد ترکیب‌بندی‌های زیبایی‌شناختی مورد استفاده قرار می‌گرفت. از اهرام گرفته تا مونالیزا و لوگوی توییتر، بسیاری از آثار هنری و طراحی معروف به نوعی از نسبت طلایی استفاده می‌کنند. همانطور که مشخص است، این نسبت ممکن است در بازارهای مالی نیز اهمیت داشته باشد.
چگونه از اصلاح فیبوناچی می‌توان در تحلیل استفاده کرد؟
اکنون که می‌دانیم ابزار اصلاح فیبوناچی چیست و چگونه کار می‌کند، بیایید استفاده از آن را به عنوان یک ابزار در بازارهای مالی در نظر بگیریم.
به طور معمول، این ابزار بین دو نقطه قیمت قابل توجه، مانند دو قیمت بالا و پایین کشیده می‌شود. سپس از این محدوده به دست آمده به عنوان مبنایی برای تحلیل بیشتر استفاده می‌شود. (یعنی فضایی که می‌خواهیم تحلیل کنیم را محدود کردیم) معمولاً از این ابزار برای ترسیم سطوح داخل محدوده استفاده می‌شود، اما ممکن است بینش و اطلاعاتی در مورد سطوح قیمت مهم خارج از محدوده نیز ارائه دهد.
به طور معمول، این محدوده با توجه به روند اساسی ترسیم می‌شود. بنابراین، در یک روند صعودی، نقطه پایین 1 (یا 100٪) خواهد بود، در حالی که نقطه اوج 0 (0٪) خواهد بود. با ترسیم خطوط اصلاح فیبوچی بر روی یک روند صعودی، معامله‌گران می‌توانند ایده‌ای از سطوح پشتیبانی بالقوه‌ای داشته باشند که ممکن است در صورت شروع مجدد بازار مورد آزمایش قرار گیرند، از این رو اصطلاح، اصلاح نامیده می‌شود.
برعکس این حالت هم ممکن است. مثلا، در طول یک روند نزولی، نقطه پایین 0 (0٪) و نقطه بالا 1 (100٪) خواهد بود. توجه داشته باشید که قیمت در روند نزولی قرار دارد. بنابراین، اصلاح، در این مورد، به حرکت از پایین (یک جهش) اشاره دارد. در این زمینه، اگر بازار شروع به حرکت به سمت بالا کند، ابزار اصلاح فیبوناچی ممکن است بینش و اطلاعاتی در مورد سطوح مقاومت بالقوه ارائه دهد.
سطوح فیبوناچی چه اطلاعاتی به معامله‌گران می‌دهد؟
معامله‌گران ممکن است از سطوح فیبوناچی برای تعیین مناطق بالقوه ورود، اهداف قیمت یا نقاط توقف ضرر استفاده کنند. این می‌تواند به طور قابل توجهی بر اساس راه اندازی فردی و تفکر فردی، استراتژی و سبک معاملات متفاوت باشد.
برخی از استراتژی‌ها شامل سود در محدوده بین دو سطح فیبوناچی خاص است. به عنوان مثال، یک روند صعودی و به دنبال آن یک اصلاح را در نظر بگیرید. خرید در سطح اصلاحی 38.2٪ و سپس فروش در سطح 23.6٪ می‌تواند یک استراتژی جالب باشد. این البته به شدت به استراتژی فردی و بسیاری از عوامل فنی دیگر بستگی دارد.
سطوح فیبوناچی همچنین اغلب با نظریه موج الیوت ترکیب می‌شوند تا همبستگی بین ساختارهای موج و مناطق بالقوه مورد علاقه را پیدا کنند. این می‌تواند یک استراتژی قدرتمند برای پیش بینی میزان اصلاحات در امواج مختلف یک ساختار بازار خاص باشد.
همانند سایر تکنیک‌ها، ابزار اصلاح فیبوناچی زمانی که با سایر شاخص‌های تحلیل تکنیکال ترکیب می‌شود در قوی‌ترین حالت خود قرار دارد. چیزی که ممکن است به خودی خود سیگنال خرید یا فروش نباشد، در صورت تایید سایر شاخص‌ها، می‌تواند تبدیل به سیگنال شود. به این ترتیب، اگر قیمت به یک سطح فیبوناچی خاص برسد، ممکن است معکوس شود یا نه. بنابراین مدیریت ریسک و در عین حال در نظر گرفتن محیط بازار و سایر عوامل ضروری است.
گسترش فیبوناچی
همانطور که گفته شد، از سطوح فیبوناچی می‌توان برای ارزیابی نواحی برگشتی یا برگشتی (شماره 1 در انیمیشن زیر) استفاده کرد. اما علاوه بر آن، دنباله فیبوناچی همچنین می‌تواند به عنوان راهی برای اندازه گیری سطوح بالقوه مهم خارج از محدوده فعلی استفاده شود. این سطوح گسترش نامیده می‌شوند (به شماره 2 مراجعه کنید).
سطوح گسترش فیبوناچی ممکن است به عنوان اهداف تجاری بالقوه در نظر گرفته شوند. هر معامله‌گر ممکن است سطح توسعه متفاوتی را به عنوان هدف (یا چندین هدف) با توجه به ذهنیت خود انتخاب کند. سطوح توسعه اول 138.6٪، 150٪، و 161.8٪ – پس از آن 261.8٪ و 423.6٪. بنابراین، سطوح گسترش فیبوناچی ممکن است مناطقی را نشان دهد که حرکت بعدی قیمت ممکن است به آنجا ختم شود.
سخن پایانی
اعداد فیبوناچی در همه جای طبیعت یافت می‌شوند و بسیاری از معامله‌گران معتقدند که هنگام ترسیم بازارهای مالی دارای اهمیت هستند.
با این حال، مانند همه شاخص‌های فنی، رابطه بین عملکرد قیمت، الگوهای نمودار و اندیکاتورها بر اساس هیچ اصل علمی یا قانون فیزیکی نیست. به این ترتیب، سودمندی ابزار اصلاح فیبوناچی ممکن است به تعداد شرکت‌کنندگانی که در بازار به آن توجه می‌کنند مرتبط باشد. به همین دلیل، حتی اگر سطوح اصلاح فیبوناچی لزوماً با هیچ چیز ملموس مرتبط نباشد، ممکن است به عنوان ابزاری برای تلاش و پیش‌بینی مناطق مورد علاقه عمل کنند.
