اندیکاتورهای پیشرو و عقبگرد چه هستند؟
اندیکاتورهای پیشرو و عقبگرد ابزارهایی هستند که با کمک آن‌ها می‌توان قدرت یا ضعف اقتصادها یا بازارهای مالی را ارزیابی کرد. به بیان ساده‌تر، شاخص‌های پیشرو، قبل از چرخه اقتصادی یا روند بازار، تغییر می‌کنند. در مقابل، شاخص‌های عقبگرد بر اساس رویدادهای قبلی هستند و بینش و دید کلی در مورد داده‌های تاریخی یک بازار یا اقتصاد خاص ارائه می‌دهند.
به بیانی دیگر، شاخص‌های پیشرو سیگنال‌های پیش‌بینی‌کننده (قبل از وقوع رویدادها یا روندها) به ما ارائه می‌کنند و شاخص‌های عقبگرد سیگنال‌هایی را بر اساس روندی که اکنون در جریان است، تولید می‌کنند. این دو دسته از اندیکاتورها به طور گسترده توسط سرمایه‌گذاران و معامله‌گرانی که از تحلیل تکنیکال (TA) استفاده می‌کنند، استفاده می‌شوند و از آن‌ها را در معاملات سهام، فارکس و ارزهای دیجیتال استفاده می‌کنند.
در بازارهای مالی، اندیکاتورهای TA سابقه طولانی دارند به طوری که به دهه‌های اولیه قرن بیستم بازمی‌گردد. ایده پشت این شاخص‌ها ریشه در توسعه تئوری داو (Dow Theory) دارد که در سال‌های 1902 و 1929 مطرح شد. به طور کلی، نظریه داو ادعا می‌کند که حرکات قیمت تصادفی نیست و بنابراین می‌توان با استفاده از تحلیل کامل رفتار بازار قبلی، این حرکات قیمت را پیش‌بینی کرد.
به غیر از آن، از اندیکاتورهای پیشرو و عقبگرد برای ترسیم عملکرد اقتصادی استفاده می‌شود. به این ترتیب، آن‌ها همیشه به تحلیل تکنیکال و قیمت بازار مربوط نمی‌شوند، بلکه به سایر متغیرها و شاخص‌های اقتصادی نیز مرتبط هستند.
اندیکاتورهای پیشرو و عقبگرد چگونه کار می‌کنند؟
اندیکاتورهای پیشرو
همانطور که گفته شد، شاخص‌های پیشرو این توانایی را دارند که اطلاعاتی در مورد روندهایی که هنوز ظاهر نشده‌اند را ارائه دهند. علاوه بر این، این شاخص‌ها ممکن است برای پیش‌بینی رکود یا بهبود بالقوه استفاده شوند. به عنوان مثال، از این اندیکاتور در رابطه با عملکرد بازار سهام، خرده فروشی، یا مجوزهای ساختمانی ممکن است استفاده شود.
در نتیجه، شاخص‌های پیشرو تمایل دارند جلوتر از چرخه‌های اقتصادی حرکت کنند و به طور کلی برای تحلیل‌های کوتاه مدت و میان مدت مناسب هستند. برای مثال می‌توان پروانه‌های ساختمانی را به نوعی شاخص اقتصادی پیشرو در نظر گرفت. چرا که آن‌ها ممکن است میزان تقاضای آینده برای نیروی کار ساختمانی و سرمایه گذاری در بازار املاک و مستغلات را نشان دهند.
اندیکاتورهای عقبگرد
برخلاف شاخص‌های پیشرو که بالاتر توضیح داده شد، از شاخص‌های عقبگرد برای شناسایی روندهای موجود استفاده می‌شود که ممکن است به خودی خود بلافاصله آشکار نشوند. به همین دلیل، این نوع شاخص در پشت چرخه‌های اقتصادی حرکت می‌کند.
به طور معمول، شاخص‌های عقبگرد بر اساس عملکرد‌های گذشته اقتصادی و یا داده‌های قیمت قبلی، برای تحلیل‌های بلندمدت اعمال می‌شوند. به عبارت دیگر، شاخص‌های عقبگرد سیگنال‌هایی را بر اساس ترند بازار یا رویداد مالی که قبلاً شروع یا ایجاد شده است، تولید می‌کنند.
اندیکاتورهای همزمان
دسته سومی از اندیکاتورها نیز قابل ذکر هستند که به عنوان اندیکاتورهای همزمان شناخته می‌شوند. اگرچه که این نوع از اندیکاتورها در فضای ارزهای دیجیتال محبوبیت کمتری دارند، اما این نوع از شاخص‌ها در بین اندیکاتورهای پیشرو وعقبگرد قرار دارند. آن‌ها تقریباً در زمان واقعی کار می‌کنند و اطلاعاتی در مورد وضعیت اقتصادی فعلی ارائه می‌دهند.
به عنوان مثال، یک شاخص همزمان می‌تواند با اندازه گیری ساعات کار گروهی کارکنان یا میزان تولید یک بخش صنعتی خاص، مانند بخش تولید یا بخش استخراج، ایجاد شود.
با این حال، لازم به ذکر است که تعاریف شاخص‌های پیشرو، عقبگرد و همزمان همیشه همینقدر واضح نیستند. برخی از شاخص‌ها ممکن است بسته به روش و زمینه مورد استفاده وارد دسته‌های دیگری شوند. این امر به ویژه در مورد شاخص‌های اقتصادی مانند تولید ناخالص داخلی (GDP) رایج است.
به طور سنتی، تولید ناخالص داخلی یا همان GPD به عنوان یک شاخص عقبگرد در نظر گرفته می‌شود. چرا که بر اساس داده‌های گذشته محاسبه می‌شود. با این حال، در برخی موارد ممکن است تغییرات اقتصادی تقریباً جدید را منعکس کند و آن را به یک شاخص تصادفی تبدیل کند.
موارد استفاده اندیکاتورهای پیشرو و عقبگرد در تحلیل تکنیکال
همانطور که قبلا اشاره شد، شاخص‌های اقتصادی نیز بخشی از بازارهای مالی هستند. بسیاری از معامله‌گران و چارتیست‌ها از ابزارهای تحلیل تکنیکالی استفاده می‌کنند که به نوعی به عنوان شاخص‌های پیشرو یا عقبگرد تعریف می‌شوند.
به طور کلی شاخص‌های پیشرو TA نوعی اطلاعات پیش بینی کننده را به ما ارائه می‌دهند. آن‌ها معمولا بر اساس قیمت بازار و حجم معاملات هستند. این به این معنی است که آن‌ها ممکن است نشان دهنده حرکات بازار در آینده نزدیک باشند. اما باید این نکته را در نظر داشت که این‌ها نیز درست مانند هر شاخص دیگری، همیشه دقیق نیستند.
اگر بخواهیم از شاخص‌های پیشرو مورد استفاده در تحلیل تکنیکال، مثالی بگوییم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- شاخص قدرت نسبی (RSI) و RSI تصادفی. به این معنا که حتی کندل‌ها در این اندیکاتورها نیز به دلیل الگوهایی که ایجاد می‌کنند، ممکن است به عنوان یک نوع شاخص پیشرو در نظر گرفته شوند. در عمل، این الگوها ممکن است بینش و دید تازه‌ای در مورد رویدادهای آینده بازار به ما ارائه دهند.
از سوی دیگر، شاخص‌های TA عقبگرد که بر اساس داده‌های گذشته عمل می‌کنند، به معامله‌گران بینشی در مورد آنچه قبلاً اتفاق افتاده است می‌دهد. با این حال، می‌توان از آن‌ها هنگام مشاهده آغاز روندهای جدید بازار استفاده کرد. به عنوان مثال، می‌توان موقعیتی را در نظر گرفت که یک روند صعودی به پایان می‌رسد و قیمت به زیر میانگین متحرک کاهش می‌یابد، این موقعیت به طور بالقوه می‌تواند شروع یک روند نزولی را نشان دهد.
در برخی موارد، این دو نوع شاخص ممکن است در یک سیستم نموداری به طور همزمان وجود داشته باشند. به عنوان مثال، ابر ایچیموکو از هر دو شاخص پیشرو و عقبگرد تشکیل شده است.
هنگامی که از انیدکاتورهای پیشرو و عقبگرد برای تحلیل تکنیکال استفاده می‌شود، هر دو شاخص دارای مزایا و معایب خود هستند. با پیش‌بینی روندهای آتی، به نظر می‌رسد شاخص‌های پیشرو بهترین فرصت‌ها را برای معامله‌گران فراهم می‌کنند. با این حال، مشکل اصلی این است که شاخص‌های پیشرو اغلب سیگنال‌های گمراه کننده تولید می‌کنند.
در حالی که شاخص‌های عقبگرد قابل اعتمادتر هستند. زیرا آن‌ها به وضوح توسط داده‌های گذشته بازار تعریف می‌شوند. اما نکته منفی آشکار شاخص‌های عقبگرد، واکنش تاخیری آن‌ها نسبت به حرکات بازار است. در برخی موارد، سیگنال‌ها ممکن است نسبتاً دیر به معامله‌گر برسد تا موقعیت مطلوبی را باز کند و در نتیجه این دیر کرد، معامله‌گر سود بالقوه کمتری به دست خواهد آورد.
موارد استفاده از اندیکاتورهای پیشرو و عقبگرد در اقتصادهای کلان
شاخص‌ها علاوه بر سودمندی و کارایی در ارزیابی روندهای قیمت بازار، برای تحلیل روندهای اقتصادهای کلان نیز استفاده می‌شوند. شاخص‌های اقتصادی متفاوت از شاخص‌های مورد استفاده برای تحلیل تکنیکال هستند، اما همچنان می‌توانند به طور کلی به انواع پیشرو و عقبگرد طبقه‌بندی شوند.
علاوه بر نمونه‌هایی که در بالا ذکر شد، از جمله سایر شاخص‌های اقتصادی پیشرو می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- خرده فروشی
- قیمت مسکن
- سطوح فعالیت‌های تولیدی
به طور کلی، فرض بر این است که این شاخص‌ها فعالیت‌های اقتصادی آینده را هدایت می‌کنند یا حداقل بینش و یا دید پیش‌بینی‌کننده‌ای را به ما ارائه می‌دهند.
همچنین می‌توان به دو نمونه کلاسیک دیگر از شاخص‌های عقبگرد اقتصادهای کلان اشاره کرد:
- نرخ بیکاری و تورم
- تولید ناخالص داخلی و CPI
معمولاً در هنگام مقایسه سطوح توسعه کشورهای مختلف – یا هنگام ارزیابی رشد یک کشور در مقایسه با سال‌ها و دهه‌های گذشته از این موارد استفاده می‌شود.
سخن پایانی
فرقی ندارد که از این اندیکاتورها در کجا استفاده شود. چه در تحلیل تکنیکال و چه در اقتصادهای کلان، شاخص‌های پیشرو و عقبگرد نقش بسیار مهمی در بسیاری از انواع مطالعات مالی دارند. آن‌ها تفسیر انواع مختلف داده‌ها را بریا ما تسهیل می‌کنند و اغلب مفاهیم متعدد را در یک ابزار واحد ترکیب می‌کنند.
به این ترتیب، این شاخص‌ها در نهایت می‌توانند روندهای آینده را پیش‌بینی کنند یا آن‌هایی را که در حال حاضر رخ داده‌اند را تأیید کنند. به غیر از آن، هنگام ارزیابی عملکرد اقتصادی یک کشور نسبت به سال‌های قبل و یا هنگام مقایسه با کشورهای دیگر نیز مفید هستند.
